Çocukluk çağında travmaya maruz kalmış kişiler genellikle olumsuz bir benlik algısı geliştirirler. Kendilerinde bir sorun olduğunu, yetersiz olduklarını düşünürler.

Bu nedenle, kendilerini devamlı inciten insanlardan uzaklaşmak yerine, onları daha iyi davranılmayı hak ettiklerine ikna etmeye çalışırlar.

Böylece tüm enerjileri başkalarına değerli ve yeterince iyi olduklarını kanıtlamaya harcarlar. Bu nedenle mükemmeliyetçilik çocukluk çağı travmalarından kaynaklanan öğrenilmiş bir davranış olarak hayatınızda olabilir. Sevginin ve değerinizin insanlara ve yaptığınız işe harcadığınız çaba tarafından belirlendiğini öğrenmiş olabilirsiniz.

Mükemmeliyetçilik sevilmek için durmaksızın didinmek zorunda kalan insanların tepkisidir.